MUDITA, where Happiness and Compassion meet…

To preserve the innate serenity of the mind, a yogin should be happy for those who are happy, be compassionate towards those who are unhappy, be delighted for those who are virtuous, and be indifferent towards the wicked. (PYS 1.33)

MUDITA daar waar vreugde en compassie elkaar ontmoeten!

Wees verheugd voor diegenen die gelukkig zijn, wees met compassie voor diegenen die ongelukkig zijn, opgetogen voor degenen die zich verheugen en onverschillig ten aan zien van hen die zich boosaardig gedragen. Op die manier blijft je geest sereen, rustige en in balans.

Als we ons verdiepen in het boeddhistisch gedachtegoed leren we dat de root en dus de penwortel van compassie met anderen en de wereld ligt in zelfcompassie. Anders dan ons oer-Hollands calvinisme doet vermoeden is zelfcompassie niet zwelgen in zelfmedelijden of een excuus om niet in beweging te komen. Nee, het betekent zonder oordeel naar jezelf kunnen kijken. Jezelf bezien met andere ogen, met ogen van degene die onvoorwaardelijk accepteert wie en waar hij of zij is. Softe invalshoek hoor ik sommigen denken. Veel van jezelf verwachten, het beste uit jezelf halen, middelbare scholieren die al een gelikte CV hebben. We hebben geleerd dat we zonder zelfkritiek en feedback onze doelen niet halen. We leggen de lat hoog  en steeds een stukje hoger, duwen onszelf voorwaarts met vermoeidheid, stress en soms zelf burn-out als gevolg.

Maar zelfkritiek en zelfs feedback,  blijkt uit onderzoek, ondermijnt ons zelfvertrouwen en leidt tot onzekerheid, faalangst en stagnatie.  Juist door met compassie naar ons zelf te kijken breken we onszelf niet af, wordt fouten maken makkelijker en leren we meer en sneller. We worden ontspannen en staan open voor creatie, ontwikkeling  en innovatie. Een van mijn collega’s hoorde laatst in de trein de ene conducteur tegen de ander zeggen, ‘je moet wel eerst loslaten anders kun je niets ontvangen’. Wat een wijsheid dacht ze, zo vroeg op de morgen. En toen ze opkeek en zag ze dat de NS-mannen verdiept waren in een cursus Mobilofoon gebruik. Pas als je de rode knop loslaat, kun je ontvangen…en horen wat er is. Een mooie metafoor: pas als we rode knop van zelfkritiek en zelfsabotage loslaten, kunnen we zelfcompassie en openheid ervaren. Er ontstaat rust in onze geest en we kunnen niet alleen ontvangen, maar worden beetje bij beetje ook een doorgeefluik van mooie, ondersteunende en opbouwende energie voor anderen.

Zo kan een maatschappij ontstaan die mensen ondersteunt en helpt het beste uit zich zelf te halen en die bijdraagt aan een mooiere wereld.

Dat is waar Mudita voor staat. Een plek waar vreugde en compassie samenkomen. Waar je die rode knop leert los te laten!

Hartelijke groet,
Erica Detiger